De Ruwe Berk is inheems in Europa en N-Azië en heeft in tegenstelling tot de Zachte Berk bij het ouder worden een karakteristieke lichtend witte schors met donkere verdikkingen en ruitvormige barsten en scheuren. De bladonderzijde is kaal evenals oude twijgen terwijl bij de Zachte Berk de bladonderzijde behaard en de twijgen donzig zijn. Het hout werd en wordt nog steeds gebruikt voor het maken van triplex en fineer.
Het verschil in groei tussen de Zachte en de Ruwe Berk is heel goed te zien op het vierkante stuk aan de Ploeglanderweg. De twee verschillende berken staan daar helemaal vrij, in het bos is het verschil minder goed te zien.